Zostaliśmy wyróżnieni jako organizacja wzorowo współpracująca z wolontariuszami!
Narodowy Instytut Wolności – Centrum Rozwoju Społeczeństwa Obywatelskiego przyznał nam certyfikat „Miejsce Przyjazne Wolontariuszom”
Certyfikacja – w ramach Programu Wspierania
i Rozwoju Wolontariatu Długoterminowego na lata 2018 – 2030: Korpus Solidarności
Korpus Solidarności to program wolontariatu długoterminowego, którego celem jest kompleksowe wsparcie rozwoju długofalowej relacji między wolontariuszem a placówką korzystającą z jego świadczeń.
Program ma przyczynić się do rozwoju społeczeństwa obywatelskiego poprzez wypracowanie i wdrożenie rozwiązań, które będą ułatwiać i zachęcać do systematycznego oraz długoterminowego angażowania się obywateli w wolontariat.
Program Korpusu Solidarności koncentruje się na czterech grupach odbiorców:
- wolontariuszach,
- organizatorach wolontariatu,
- koordynatorach wolontariatu,
- otoczeniu wolontariatu.
Korpus Solidarności jest oparty na modelu wolontariatu systematycznego, długoterminowego. Jak wynika z badań,
jest to najbardziej deficytowa forma działalności wolontariackiej Polaków. Koncentracja na tej formie wolontariatu nie oznacza jednocześnie deprecjonowania idei wolontariatu okazjonalnego lub akcyjnego, współtworzącego ważny obszar dobrowolnej
i nieodpłatnej działalności na rzecz innych.
Wzmocnienie i rozwój wolontariatu długoterminowego ma na celu podniesienie rangi działań wolontariackich, wzbudzenie zainteresowania wolontariatem oraz zachęcenie obywateli do zaangażowania w taką działalność. Powołanie Korpusu Solidarności ma też za zadanie upowszechnienie wolontariatu wśród organizacji pozarządowych i instytucji publicznych, które do tej pory w małym stopniu albo tylko sporadycznie wykorzystywały aktywność wolontariacką.
Efektem wzmocnienia wolontariuszy i organizatorów wolontariatu uczestniczących w Programie, ma być objęcie realną pomocą osób i środowisk potrzebujących wsparcia. Wszystkie podejmowane działania mają na celu wzrost wrażliwości na potrzeby osób zagrożonych wykluczeniem lub wykluczonych społecznie, wzrost gotowości do wzajemnej pomocy, a w efekcie wzrost solidarności międzyludzkiej oraz zaufania społecznego.
Taka zmiana postaw powinna skutkować promocją wolontariatu, zachęcać do wstąpienia w szeregi wolontariuszy, spowodować, że z ich pomocy będą korzystać także inne środowiska i grupy społeczne zainteresowane współpracą.