Hanna Dufner w Zielonym Wzgórzu

o Hani

Hanna Dufner zawodowo pomaga rodzicom adopcyjnym i zastępczym, wspiera osoby, które pośrednio lub bezpośrednio doświadczyły traumy. Uczy je powrotu do psychicznej i fizjologicznej równowagi, otwartości na siebie i swoje ciało. Prowadzi kursy i szkolenia, inspiruje oraz dzieli się swoją wiedzą na temat teorii poliwagalnej i traumy. W Zielonym Wzgórzu gości dość regularnie, prowadząc wiosną i jesienią szkolenia i warsztaty. Tematyka:
– Wspieranie więzi  (w perspektywie neurobiologicznej)
– Bezpieczeństwo w relacji
– Regulacja emocji
– Dysocjacja

Nauczycielka, pedagog-psychotraumatolog, praktyczka Somatic Experiencing® (SE) – metody leczenia traumy wg Petera Levine’a, facylitatorka EmotionAid®, Soma Embodiment® , certifikowana providerka Safe & Sound Protocol (SSP) – treningu słuchowego opartego o teorię poliwagalną Stephena Porgesa oraz absolwentka Certification Program in Traumatic Stress Studies. Skończyła pedagogikę na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, pedagogikę traumy w Schweizer Insitut für Psychotraumatologie w Winterthur oraz psychotraumatologię  w Steinbeis Hochschule w Berlinie (SHB), Somatic Experiencing i SOMA Embodiment w Zurychu.  Ukończyła Certification Program in Traumatic Stress Studies w Trauma Research Foundation pod kierownictwem Bessela van der Kolka.

Jest autorką i współautorką publikacji dotyczących problematyki terapii zaburzeń posttraumatycznych u dzieci, dynamiki procesów wychowawczych w rodzinach adopcyjnych i zastępczych.
Wspólnie z Urszulą Bartnikowską wydała książki:
 – „Dziecko – trauma, wsparcie i rozwój. DROGOWSKAZ”
– „Poliwagalne wsparcie dla rodziców adopcyjnych i zastępczych. UWAŻNOŚĆ”.

Od ponad dwudziestu lat mieszka i pracuje w Szwajcarii.
Hanna Dufner od kilku lat gości regularnie w Zielonym Wzgórzu gdzie prowadzi warsztaty i szkolenia.
Oto niektóre z tematów:

 Wspieranie więzi – perspektywa neurobiologiczna

  • Więzi a rozwój układu nerwowego w oparciu o teorię mózgu trójjedynego Paul Donald MacLeana i teorię poliwagalną Stephena Porgesa
  • Przywiązanie a autonomiczny układ nerwowy – funkcjonowanie układu społecznego zaangażowania i jego rola w procesie wspierania więzi
  • Neurocepcja – pojęcie i znaczenie w kontekście poczucia bezpieczeństwa i umiejętności wchodzenia w relacje
  • Regulacja interpersonalna zwiększająca stabilność emocjonalną i psychiczną dorosłych
  • Wspieranie bezpiecznego środowiska w rodzinie, psychohigiena oraz pierwsza pomoc emocjonalna.

Dysocjacja  – zdrowy mechanizm czy zaburzenie

  • Wpływ wczesnych urazów na późniejsze funkcjonowanie układu nerwowego w oparciu o teorię mózgu trójjedynego teorię poliwagalną
  • Dysocjacja – pojęcie oraz obecność dysocjacji w rodzicielstwie adopcyjnym i zastępczym
  • Symptomy dysocjacji i ich rozpoznawanie
  • Znaczenie dysocjacji jako regulacyjnego mechanizmu adaptacyjnego
  • Codzienność z dysocjującym dzieckiem – znaczenie regresu i praca z częściami
  • Ważność oddziaływań profilaktycznych
  • Wpływ niekorzystnych doświadczeń z dzieciństwa rodziców i osób wspierających na proces zdrowienia dziecka

Bezpieczeństwo w relacji  – regulacja emocji i wspieranie systemu zaangażowania społecznego

  • Autonomiczne reakcje adaptacyjne człowieka – relacje, walka, ucieczka i zamrożenie
  • System społecznego zaangażowania – jego fizjologia i znaczenie w regulacji emocji
  • Neurocepcja bezpieczeństwa – pojęcie i znaczenie w kontekście regulacji emocji
  • Koregulacja i regulacja interpersonalna
  • Podstawowe techniki i ćwiczenia regulacyjne, pierwsza pomoc emocjonalna

Regulacja emocji  – perspektywa poliwagalna

  • Hierarchiczność budowy autonomicznego układu nerwowego w oparciu o teorię poliwagalną
  • Autonomiczne reakcje adaptacyjne człowieka – relacje, walka, ucieczka i zamrożenie z perspektywy teorii poliwagalnej
  • Neurocepcja – pojęcie i znaczenie w kontekście poczucia bezpieczeństwa i umiejętności wchodzenia w relacje
  • System społecznego zaangażowania – funkcje i proste sposoby stymulacji tworzących go nerwów czaszkowych
  • Znaczenie i rola koregulacji w zarządzaniu dobrostanem rodzica i dziecka
  • Świadomość własnego ciała, angażowanie nerwu błędnego i oddechu do uzyskania stanu większej równowagi psychicznej i fizjologicznej
  • Psychohigiena, EmotionAid – pierwsza pomoc emocjonalna