Wystawa jest podsumowaniem projektu Więzi odNowa – Powrót, realizowanego przez Fundację Zielone Wzgórze w partnerstwie z Uniwersytetem Łódzkim, dofinansowanego ze środków Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich. Współorganizatorem wystawy jest Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego.

Na wystawie znalazły się wybrane zdjęcia z fotograficznych sesji portretowych i fragmenty wywiadów narracyjnych przeprowadzonych z uczestnikami Projektu.

Na finisażu zostanie zaprezentowany film dokumentalny pt. „Więzi odNowa”. Film jest opowieścią o losach trzech matek, których dzieci w pewnym momencie znalazły się poza rodziną.
To wielowymiarowa historia zmagań tych kobiet z systemem i stereotypami a przede wszystkim z samymi sobą w celu odzyskania swych dzieci i uratowania z nimi więzi.
Bohaterki pokazane są na różnych etapach drogi ku temu celowi.

Link do trailera filmu:
https://www.youtube.com/watch?v=MJrTjRZocNs

Film i wystawa podważa funkcjonujące społecznie, krzywdzące stereotypy odnoszące się do rodzicielstwa.

Na wystawie dostępne są bezpłatne katalogi z reprodukcjami fotogramów oraz inne materiały edukacyjne i informacyjne.

Koncepcja i scenariusz wystawy – Matylda Borczyńska, Ewa Chalczyńska
Wywiady narracyjne – Matylda Borczyńska, Ewa Chalczyńska
Fotografie – Matylda Borczyńska
Projekt graficzny katalogu – Barbara Olejarczyk
Organizacja wystawy – Dorota Rałowiec-Woźniak
Scenariusz i reżyseria filmu – Piotr Ryczko
Kierownictwo projektu Więzi odNowa-Powrót – Anna Guzek

Kontakt:
projekt.zielonewzgorze@gmail.com
605 356 761
515 270 502

Rozmowa dotyczyła działań Fundacji, metod pracy ukierunkowanych na pomoc rodzinom przeżywającym trudności w obszarze więzi. 

Redaktorka pytała o arteterapię jako podejście szczególnie chętnie stosowane w Zielonym Wzgórzu oraz w ogóle o stosowanie sztuki i szeroko pojętej twórczości w terapeutycznej i psychoedukacyjnej pracy z rodzinami w kryzysie.

Mówiliśmy o współpracy Fundacji z Uniwersytetem Łódzkim, który jest partnerem obecnego projektu. Szereg działań projektowych odbyło się na terenie uczelni.
W Centrum Innowacji Społecznych, które współpracuje z nami z ramienia Uniwersytetu odbywał się wiosną trening doskonalenia umiejętności wychowawczych dla osób pracujących z dzieckiem i rodziną.
Tam też – w pięknej scenerii dawnego pałacu Biedermanna  zorganizowaliśmy spotkanie edukacyjne pt. Zrozumieć więzi adresowane do osób zawodowo związanych z pieczą zastępczej i pomocą społeczną.
Inne otwarte spotkanie edukacyjne, dedykowane osobom zainteresowanym problematyką więzi, pracownikom, wolontariuszom, rodzicom zastępczym i adopcyjnym przeprowadziliśmy na Wydziale Nauk o Wychowaniu. Nosiło tytuł Jak budować więź z dzieckiem po trudnych doświadczeniach

Anna Guzek mówiła o książce Więzi odNowa. Rozmowy z uczestnikami projektu, wydanej przez Fundację w 2017 r. oraz o zrealizowanym w bieżącym projekcie filmie dokumentalnym Więzi odNowa, pokazującym problematykę dezintegracji rodziny z perspektywy matek, których dzieci znalazły się w pieczy zastępczej.

Książka jest do kupienia w Fundacji, można też zamówić jej wysyłkę.
Film, który po raz pierwszy  zaprezentowany został na wernisażu będzie można zobaczyć na finisażu 10 stycznia 2020.

Projekty Więzi odNowa  (2016-2017) oraz Więzi odNowa – Powrót (2018 – 2019) zostały dofinansowane ze środków Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich. Partnerem drugiego projektu jest Uniwersytet Łódzki

Koncepcja i scenariusz wystawy – Matylda Borczyńska, Ewa Chalczyńska
Wywiady narracyjne – Matylda Borczyńska, Ewa Chalczyńska
Fotografie – Matylda Borczyńska
Projekt graficzny katalogu – Barbara Olejarczyk
Organizacja wystawy – Dorota Rałowiec-Woźniak
Scenariusz i reżyseria filmu – Piotr Ryczko
Kierownictwo projektu Więzi odNowa-Powrót – Anna Guzek

Wystawa jest zwieńczeniem i podsumowaniem rocznego projektu dotyczącego zerwanych/zagrożonych więzi. Jest on adresowany do rodzin przeżywających trudności oraz do szerszych kręgów społecznych. Celami projektu są poprawa więzi w zagrożonych rodzinach, trwała reintegracja rodzin, przełamanie niekorzystnych stereotypów na temat rodzicielstwa.

Miejsce:
Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego, ul. Matejki 32/38  I p.

Wystawę będzie można obejrzeć od 06.12.2019 do 10.01.2020. w godzinach otwarcia biblioteki, od pon. do sob.: 8.00-20.00 i większość niedziel: 9.00-14.00. Dostępne będą bezpłatne katalogi z reprodukcjami fotogramów oraz inne materiały edukacyjne i informacyjne.

Na wystawie znalazły się wybrane zdjęcia z fotograficznych sesji portretowych i fragmenty wywiadów narracyjnych przeprowadzonych z uczestnikami Projektu.

Zapraszamy do wewnętrznego świata:

• Wioli, której udało się, po ponad dwóch latach niezwykle trudnej walki, odzyskać syna. Oboje rozwijają teraz wzajemne relacje oparte na uważnym słuchaniu i zrozumieniu drugiej strony;
• Kasi, która bardzo chciała dzielić ze swymi dziećmi każdą chwilę codzienności.
  Nareszcie jest to możliwe – dzieci po ponad trzech latach wróciły do domu, do kochającej mamy;
• Joli, dla której każda chwila spędzona z dziećmi jest cenna. Kocha je bardzo i nieprzerwanie utrzymuje z nimi regularny kontakt.
• Iwony, będącej od dwóch lat szczęśliwą mamą – dzięki swojej determinacji i osiągnięciom nowoczesnej medycyny;
• Magdy, która odzyskała córkę po jedenastu latach rozłąki. Walczyła o nią nieustępliwie z ogromną miłością.

Koncepcja i scenariusz wystawy – Matylda Borczyńska, Ewa Chalczyńska
Wywiady narracyjne – Matylda Borczyńska, Ewa Chalczyńska
Fotografie – Matylda Borczyńska
Scenariusz i reżyseria filmu dokumentalnego pt. Więzi odNowa – Piotr Ryczko
Opracowanie graficzne katalogu – Barbara Olejarczyk
Organizacja wystawy – Dorota Rałowiec-Woźniak
Kierownictwo projektu Więzi odNowa-Powrót – Anna Guzek

Kontakt:
projekt.zielonewzgorze@gmail.com
t. 605 356 761

Projekt Więzi odNowa – POWRÓT realizowany jest przez Fundację Zielone Wzgórze w partnerstwie z Uniwersytetem Łódzkim i dofinansowany ze środków Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich.
Współorganizatorem wystawy jest Biblioteka Uniwersytetu Łódzkiego.

 Fotorelacja z uroczystego wernisażu wystawy, który odbył się 5 grudnia o godz. 17.00

Celem projektu jest m.in. wypracowanie takich narzędzi by działania instytucji pomagających były bardziej skuteczne a same kobiety w kryzysie bezdomności – bardziej świadome swych potrzeb i praw.

W projekcie biorą udział organizacje z Węgier, Finlandii, Danii, Czech, Wielkiej Brytanii, Irlandii, Słowenii oraz Polski.

W ramach spotkania odbyły się prelekcje i warsztaty, przygotowane przez poszczególne organizacje, m.in. z Budapesztu, Londynu, Lublany.

Odwiedziliśmy Ośrodek Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie przy ul. Franciszkańskiej oraz Dom Samotnej Matki im. Stanisławy Leszczyńskiej w Łodzi przy ul. Broniewskiego 1A.

Więcej o projekcie: https://www.bmszki.hu/en/erasmus2/about-project

Na temat budowania więzi z dzieckiem po trudnych doświadczeniach rozmawiały z Anną Guzek, prezeską Zielonego Wzgórza: Jolanta Kałużna, psycholog, trenerka i terapeutka zajmująca się dziećmi po traumie i rodzinami borykającymi się z problemami więzi oraz
Magdalena Lesiak, psycholog, trenerka rodzin adopcyjnych i zastępczych, dyrektorka Archidiecezjalnego Ośrodka Adopcyjnego w Łodzi.

Oto kilka zagadnień, o których mówiły zaproszone specjalistki:

• Jakich trudności należy się spodziewać, chcąc nawiązać trwałą relację z dzieckiem po zerwanych więziach?
• W jaki sposób ma sobie radzić opiekun dziecka po trudnych doświadczeniach z własnymi bolesnymi emocjami?
• W jakiej powinni być kondycji przyszli rodzice adopcyjni i opiekunowie zastępczy, jakie powinni mieć zasoby?
• Co konkretnie mogą robić osoby pełniące funkcje rodzin zastępczych zawodowych by chronić więź u dzieci znajdujących się tymczasowo pod ich opieką?
• Gdy matka biologiczna po narodzinach swego dziecka deklaruje zamiar zrzeczenia się praw rodzicielskich czy specjaliści powinni wpierać kontakt między nią a dzieckiem czy raczej utrudniać?
• Jak,  z punktu widzenia chronienia więzi, powinny wyglądać kontakty dzieci przebywających już w rodzinie zastępczej ze swymi bliskimi biologicznymi?
•  Czy zawsze lepsza jest piecza zastępcza rodzinna niż instytucjonalna?
• Czy żeby dziecko mogło się zaadaptować w rodzinie adopcyjnej powinno się zrywać dotychczasowe kontakty z rodziną zastępczą, w której  dotychczas przebywało?
• Jak powinno przebiegać budowanie więzi w rodzinach zastępczych, w której są własne dzieci?

W drugiej części, po przerwie, uczestnicy zadawali pytania.

Projekt realizowany jest przez Fundację Zielone Wzgórze w partnerstwie z Uniwersytetem Łódzkim i współfinansowany ze środków Programu Fundusz Inicjatyw Obywatelskich.

Dziękujemy wszystkim przybyłym za aktywny udział w spotkaniu:)

Szkolenie prowadziła Teresa Jadczak-Szumiło dr n. społecznych, psycholog, trenerka Polskiego Towarzystwa Psychologicznego II stopnia, certyfikowana specjalistka ds. przemocy. 
Szumiło specjalizuje się w pracy z dziećmi dotkniętymi traumą, po zerwanych więziach, z problemami w obszarze przywiązania. Pracuje z  rodzinami adopcyjnymi i zastępczymi. 
Wraz z mężem od 1994 r. prowadzą prywatny ośrodek psychologiczny Item – Centrum Psychologiczne  z poradnią Diagnozy i Terapii Neurorozwoju, poradnią Pomocy Psychologicznej dla Młodzieży i Dorosłych, a od 2017 Fundację Rodzina od A do Z. 
Teresa Jadczak-Szumiło jest autorką poradnika w zakresie pracy z traumą dziecięcą wydanego przez Polsko-Amerykańską Fundację Wolności w roku 2001.
Prowadzi terapię traumy z wykorzystaniem terapii EMDR.  Specjalizuje się w zakresie neurorozwoju i neurostymulacji dzieci – opracowała w tym obszarze kwestionariusz do badania dzieci i niemowląt BND. Jest diagnostą w zakresie stosowania skali NBAS – skala do oceny noworodków T. Brazeltona oraz wykłada na kierunku: Diagnoza i terapia neuropsychologiczna UMCS w Lublinie.

Teresa Szumiło pracuje  w oparciu o paradygmat przywiązania Johna Bolwby’ego i najnowsze badania prowadzone w tym obszarze, integrujące wiedzę z psychologii i neuropsychologii.  

Na szkoleniu w Fundacji rozważaliśmy jakie znaczenie dla rozwoju dziecka, zwłaszcza w jego pierwszych trzech latach życia, mają jakość wczesnej opieki, responsywność opiekuna, opuszczenie we wczesnym dzieciństwie, wrażliwość macierzyńska.
Uświadamialiśmy sobie jakimi umiejętnościami dysponują małe dzieci, aby zdobyć serce opiekuna i móc budować więź z konkretną osobą. Taka więź to wypadkowa zachowań dziecka i odpowiedzi matki (lub osoby ją zastępującej).
Poznaliśmy wzorce przywiązania wg historycznej już klasyfikacji M. Ainsworth, która rozwinęła wnioski Bowlby’ego i przede wszystkim najnowszą wiedzę nt. wzorców przywiązania,  opartą na badaniach Bartholomew i Horowitz  z 1991 r.  Za wskaźniki obrali  oni wewnętrzną reprezentację self oraz  innych osób/świata i opierając się na nich opisali nie trzy – jak Ainsworth – lecz cztery wzorce przywiązania a więc cztery sposoby regulacji emocji i cztery strategie zachowań dzieci o poszczególnych stylach. 

Dziękujemy dr Teresie Jadczak-Szumiło za podzielenie się swymi niezwykle cennymi doświadczeniami 🙂

Specyficzna dziedzina sztuki jaką jest fotografia pozwala na twórcze podejście zarówno na terapeutycznych zajęciach indywidualnych jak i rodzinnych.  Fotografia to wspomnienie, zapis historii rodziny, przyjaźni, przygód, rozwoju i marzeń. To zapis linii własnego życia i zapis okruchów historii własnej rodziny i w ogóle świadectwo czasu.  Daje ona okazję do poznania punktu widzenia bliskich i spojrzenia z perspektywy innych.
Uczestnicy naszych zajęć mają szansę w niezwykły sposób wgłębić się w historię swojej rodziny. Opowieść taka może okazać się istotna w procesie budowania poczucia własnej wartości i tożsamości.
Dorośli i dzieci realizują ciekawe zadania fotograficzne – między innymi dają drugie życie zdjęciom z rodzinnych albumów i tworzą unikalne kolaże, w których przeszłośc miesza się i łączy z teraźniejszaością.
Za pośrednictwem obrazu fotograficznego  wyrażają uczucia, docierają do nierozpoznanych potrzeb, odchodzą od utartych schematów myślowych.